Εισήγηση του γενικού εισαγγελέα του ευρωδικαστηρίου κατά του κοινωνικού ντάμπινγκ

Με δύο εισηγήσεις του σε αντίστοιχες υποθέσεις ο γενικός εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου υποστηρίζει την άποψη ότι «οι συνδικαλιστικές οργανώσεις μπορούν με συλλογικές δράσεις τους που επιδιώκουν την επίτευξη σκοπών γενικού συμφέροντος και είναι αναλογικές, να αναγκάσουν έναν παρέχοντα υπηρεσίες άλλου κράτους μέλους να δεχτεί τα όρια μισθού που προβλέπει μια συλλογική σύμβαση στο κράτος που αυτός αναπτύσσει την επιχειρηματική δραστηριότητά του». Η εισήγηση αυτή, έρχεται σε αντίθεση με την βασική αρχή της οδηγίας Μπολκενστάιν "ο παρέχων υπηρεσίες, προκειμένου να διαθέσει τις υπηρεσίες του σε οποιοδήποτε κράτος - μέλος, αρκεί να σέβεται τη νομοθεσία της χώρας, την οποία έχει σαν έδρα η εταιρία του" και αποσυμπιέζει την γενικευμένη τάση «εξίσωσης προς τα κάτω» των εργασιακών δικαιωμάτων.

Υπενθυμίζουμε ότι η οδηγία Μπολκενστάιν, επί της ουσίας, θεσμοθετεί στην Κοινότητα το «κοινωνικό ντάμπινγκ», δηλαδή την ελευθερία εγκατάστασης μιας επιχείρησης σε άλλη χώρα - μέλος με τη διατήρηση των εργασιακών προδιαγραφών της χώρας προέλευσης. Έτσι οι εργασιακές σχέσεις γυρίζουν, χάριν του νέο-φιλελευθερισμού, ήδη πριν τον Διαφωτισμό, πριν την Γαλλική επανάσταση, κατευθείαν στον μεσαίωνα, εφόσον αν επαναλάβουμε τον Ρουσώ από το «Το κοινωνικό συμβόλαιο» του 1762 «μεταξύ αδύναμων και δυνατών ο νόμος απελευθερώνει, ενώ η ελευθερία καταπιέζει» βρίσκουμε ότι οι οδηγίες της Ε.Ε. του 21^ου αιώνα, επιτρέπουν την ελευθερία στο κεφάλαιο να επιλέγει εκείνους τους νόμους που το εξυπηρετούν, κάτι που δεν μπορεί φυσικά να κάνει ο εργαζόμενος.

Κάτω από το πρίσμα αυτό, η εισήγηση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ο οποίος υποστηρίζει ότι «η προστασία του δημοσίου συμφέροντος που σχετίζεται με την κοινωνική πολιτική και τα θεμελιώδη δικαιώματα μπορεί, εφόσον δεν ξεπερνάει τα αναγκαία όρια, να δικαιολογήσει ορισμένους περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων», είναι χρήσιμη εφόσον απορρυθμίζει την ουσία της οδηγίας Μπολκενστάιν.

Μ.Κ. 25.5.2007

Νόμιμη η απεργία στη Σουηδία κατά Λετονικής εταιρείας

Τον Μάιο του 2004 η εταιρεία της Λετονίας Λαβάλ, απέσπασε εργαζόμενους από τη Λετονία για την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στη Σουηδία για την ανέγερση ενός σχολικού κτιρίου. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ αυτής της εταιρείας και του σουηδικού συνδικάτου των οικοδόμων δεν κατέληξαν σε μια συμβιβαστική συμφωνία για το ύψος των μισθών των Λετονών οικοδόμων που είχαν πάει να εργαστούν στη Σουηδία. Αποτέλεσμα ήταν η γενική απεργία όλων των Σουηδών εργαζομένων αυτής της Λετονικής εταιρείας, η οποία άσκησε αγωγή ζητώντας να κηρυχθεί παράνομη αυτή η συνδικαλιστική δράση που παρέλυσε τα εργοτάξιά της. Ο γενικός εισαγγελέας υποστηρίζει στην εισήγησή του ότι ορθώς εφαρμόζεται το κοινοτικό δίκαιο (οδηγία 96/71) από τη Σουηδία και ορθώς αυτή η χώρα θέλει την ίση μεταχείριση μεταξύ σουηδικών και αλλοδαπών επιχειρήσεων και των συλλογικών συμβάσεων που έχουν υπογράψει με τα συνδικάτα, ιδίως δε αυτών που αναφέρονται στην ανάγκη χορήγησης του μισθού στο ύψος που έχει καθοριστεί με συλλογική σύμβαση και εφαρμόζεται ντε φάκτο από όλες τις σουηδικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον ίδιο τομέα με τη Λετονική Λαβάλ. Επιπλέον ο γενικός εισαγγελέας τονίζει ότι οι συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις ορθώς έγιναν, διότι αυτές απέβλεπαν σε στόχους γενικού συμφέροντος, όπως είναι η προστασία των εργαζομένων και η καταπολέμηση του κοινωνικού ντάμπινγκ.
Από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα κριθεί αν οι κανόνες της εσωτερικής αγοράς θα ισχύουν ανεξάρτητα από τους εθνικούς νόμους ή αν αυτοί θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη ελάχιστα όρια προστασίας των εργαζομένων, σύμφωνα με τις ισχύουσες στις περισσότερες κοινοτικές χώρες προδιαγραφές. Η Κομισιόν υποστήριξε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την κοινοτική νομοθεσία, ενώ η σουηδική κυβέρνηση τόνισε ότι αυτές συνιστούν κεντρικό και ουσιαστικό στοιχείο του κοινωνικού μοντέλου της χώρας.

Για τα πλοία στη Φινλανδία

Ανάλογη εισήγηση έχει υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ο γενικός εισαγγελέας σε μια άλλη υπόθεση που αφορά φινλανδική εταιρεία φεριμπόουτ που άλλαξε τη σημαία της με την εσθονική προκειμένου να απολύσει τους Φινλανδούς εργαζομένους και να προσλάβει Εσθονούς με πολύ μικρότερους μισθούς. Η Διεθνής Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Μεταφορές κάλεσε τις εθνικές οργανώσεις μέλη της να μη διαπραγματευτούν με τη φινλανδική ναυτιλιακή εταιρεία με αποτέλεσμα να μην μπορέσει αυτή να υπογράψει συλλογική σύμβαση εργασίας με τα ναυτεργατικά συνδικάτα της Εσθονίας και να ματαιώσει τη μετανηολόγηση του πλοίου της.

Ο γενικός εισαγγελέας και σ' αυτή την περίπτωση υποστηρίζει ότι η προστασία του δημοσίου συμφέροντος που σχετίζεται με την κοινωνική πολιτική και τα θεμελιώδη δικαιώματα μπορεί να δικαιολογήσει ορισμένους περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, εφόσον αυτό δεν ξεπερνάει τα αναγκαία όρια. Υπενθυμίζεται ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ακολουθεί κατά κανόνα τις προτάσεις του γεν. εισαγγελέα του και αναμένεται να εκδώσει τις δύο αποφάσεις του μέσα στο αμέσως προσεχές διάστημα.

Πηγή: Αυγή 23.5.2007, ρεπορτάζ του Γ. Δαράτου