Ανακοίνωση της Α.Π. για τα νέα δεδομένα στο Σύλλογο

Φάρσα (ουσ): Κωμωδία που έχει γραφτεί για τη θεατρική σκηνή ή τον κινηματογράφο και αποσκοπεί να ψυχαγωγήσει το κοινό με τη χρήση των εργαλείων του «απίθανου», του «εξωφρενικού», του «υπερβολικού»…

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Οι τέσσερις παραιτηθέντες του ΔΣ. «ερμηνεύουν» μια απίστευτη φαρσοκωμωδία.

1. Παραιτούνται προφασιζόμενοι ότι θέλουν «ισχυρό ΔΣ» για να αντιμετωπίσουν τα φλέγοντα ζητήματα. Όμως, ενώ το πρόβλημα του συλλόγου είναι αυτό ακριβώς• πως δηλαδή έχουν αποδυναμωθεί οι μαζικές του διαδικασίες εξαιτίας και της κρίσης εκπροσώπησης, εννοώντας «ισχυρό ΔΣ», εννοούν – και ορέγονται – επί της ουσίας, ένα όργανο στο οποίο η πλειοψηφία θα κάνει ότι της αρέσει. Θα συνεδριάζει όποτε αυτοί επιθυμούν, θα ασχολείται κατά προτεραιότητα με τα θέματα που αυτούς απασχολούν κλπ. Για αυτούς, ότι έχει συμβεί στο σύλλογο, είναι καλώς καμωμένο. Όποιος διάβασε τα πρακτικά της βουλής, όποιος άντεξε και εξάντλησε τα πρακτικά του ΔΣ μπορεί να αντιληφθεί ότι το πρόβλημα – πέραν της ανικανότητας – είναι οι καρέκλες και το «καλώς φαίνεσθε» (σε ποιους ακριβώς νομίζουμε ότι είναι πλέον αρκετά σαφές σε όλους)

2. Το ότι οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι δεν δεσμεύονται από καμία διαδικασία, φαίνεται και από το γεγονός του ότι έχουν κάνει, κυριολεκτικά, «κουρελόχαρτο» ακόμα και αυτό το προβληματικό «ψηφισμένο – μη κατατεθέν» καταστατικό. Αφού δεν μπορούν να βασιστούν στο άρθρο 15 που απαιτεί συγκρότηση του ΔΣ σε σώμα από τα τέσσερα αναπληρωματικά μέλη και τα πέντε εναπομείναντα και σύγκλιση Γ.Σ. με θέμα «Αρχαιρεσίες για ανάδειξη ΔΣ», χρησιμοποιούν την επιρροή τους για να ζητήσουν συνέλευση και εκλογές. Αναρωτηθείτε για πιο λόγο «ξεπερνούν» το άρθρο 15 που ορίζει ρητά πότε πάμε για «Αρχαιρεσίες για ανάδειξη ΔΣ» και καταφεύγουν στο άρθρο 13 παράγραφος ΙΙΙβ «Περί σύγκλισης της γενικής συνέλευσης από το 1/5 των μελών» που προσδιορίζει πότε και από ποιον συγκαλείται Γ.Σ. για οποιοδήποτε θέμα. Γιατί κάνουν ειδική χρήση ενός γενικού άρθρου και όχι το ίδιο το άρθρο που ρυθμίζει την προσέγγιση του υποτιθέμενου σκοπού τους; Γιατί επικαλούνται άρθρα και παραγράφους και μας έχουν μετατρέψει σε νομικούς; Για έναν απλό λόγο. Γιατί φοβούνται και τη στοιχειώδη λειτουργία του Δ.Σ. Έστω και αυτήν τη «διαδικαστική» συγκρότηση δεν θα την ελέγχουν, δεν θα έχουν την πλειοψηφία. Δέχονται τους θεσμούς μόνο όταν έχουν το πάνω χέρι σε αυτούς!

3. Παραιτούνται και «κραδαίνουν» απειλητικά υπογραφές, οι οποίες μαζεύονται από συναδέλφους οι οποίοι ανησυχούν σε σχέση με την πορεία του συλλόγου, αλλά στην ουσία επισείουν κατηγορίες εναντίον αυτών που τόλμησαν να αμφισβητήσουν τον «θεσμό» του προέδρου. Συνάδελφοι/ισσες, η συμμετοχή και οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι εξαιρετικά σοβαρά θέματα για να χρησιμοποιούνται κατ’επίφαση. Αν χρειάζεται αυτή τη στιγμή να διαφυλαχθεί κάτι περισσότερο από όλα, είναι η συγκράτηση σε ένα επίπεδο της ομοψυχίας ανάμεσά μας. Οι συλλογές υπογραφών ένθεν - και ένθεν δεν βοηθούν παρά στο σχηματισμό στρατοπέδων και στρατών χωρίς επικοινωνία. Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, δεν είμαστε ούτε εξωραϊστικός σύλλογος, ούτε συνέλευση πολυκατοικίας. Δεν μπορούμε να προχωρούμε και να κυρίως να πετύχουμε στην υπεράσπιση των συμφερόντων μας (ΣΣΕ, ΔΕΚΟ, ΑΟΠ, ΠΕΠ κλπ) με λογικές οπαδών και ιδιοκτησιών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η σημερινή κρίση στον σύλλογο δεν ξεπερνιέται εύκολα γιατί είναι κρίση των θεσμών εκπροσώπησης του. Μοναδικός δρόμος είναι η ήττα όλων των παραγόντων ανυποληψίας και η αλλαγή των συσχετισμών στο σύλλογο. Πρέπει να πάμε σε συνέλευση και αυτή να αποφασίσει για τις εσπευσμένες εκλογές. Να πάμε όμως σε μια νόμιμη συνέλευση! Ή θα πραγματοποιήσουμε μια νομικά αστήρικτη Γ.Σ. και για αυτό πολιτικά αδύναμη με απρόβλεπτες συνέπειες, ή θα πάμε με θεσμικό τρόπο στη διασφάλιση της συνέχειας του συλλόγου. Για το λόγο αυτό, η ελεγκτική επιτροπή πρέπει να κάνει το χρέος της αλλά και οι τρεις συνάδελφοι – αναπληρωματικά μέλη –θα πρέπει από την άλλη μεριά, να συμβάλουν στη συγκρότηση του Δ.Σ. και όχι να ερμηνεύουν, όπως έκαναν εξ αποστάσεως, το καταστατικό. Ψηφίστηκαν για να είναι μέλη οργάνου και όχι επιτροπή «σοφών».

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Η στόχευση για «ισχυρό ΔΣ» είναι απατηλή. Η ουσιαστική προσπάθεια πρέπει να είναι προς την κατεύθυνση ενός ισχυρού συλλόγου, ενός συλλόγου με γνώμη. Ειδικά αυτήν την στιγμή, χρειαζόμαστε ένα ΔΣ που θα εκπληρώσει ένα μορατόριουμ καλής συνεργασίας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και για πολύ συγκεκριμένα θέματα. Ένα από αυτά είναι η διασφάλιση της νομιμότητας της Γ.Σ. Ένα άλλο είναι η καταγγελία της ΣΣΕ.

Αυτή την στιγμή, υπάρχουν δύο τρόποι εξασφάλισης της συνέχειας του ΔΣ και της κήρυξης εκλογών. Ο πρώτος καθορίζεται (εφόσον παραιτηθούν όλοι) από το πρωτοδικείο και το κράτος και γι αυτό δεν διασφαλίζει τίποτα στο επίπεδο των χειρισμών των θεμάτων που μας απασχολούν. Ο δεύτερος καθορίζεται από τα προβλεπόμενα του άρθρου 15 του καταστατικού, που έστω και με προβληματικό τρόπο, προσδιορίζει τη μεταβατική λειτουργία του ΔΣ ως συγκροτημένου σώματος και για συγκεκριμένο θέμα και μπορεί να διασφαλίσει, τουλάχιστον, την έναρξη της διεκδίκησης μιας νέας ΣΣΕ. Δηλαδή να δρομολογήσει την καταγγελία της σύμβασης μέχρι στις 31/12, αφήνοντας τη διαπραγμάτευση στα νέα όργανα που θα προκύψουν από τις εκλογές. Ακόμα και αυτή την χρονική στιγμή, της πλήρους απαξίωσης του συλλόγου, η επιλογή του δεύτερου τρόπου αποτελεί πράξης ευθύνης και ωριμότητας.

Αφού αναλάβουμε, ως σύλλογος, αυτή την πολιτική ευθύνη έπειτα πρέπει να δούμε τα πραγματικά ζητήματα που κατά την γνώμη μας είναι:

Α) Αγωνιστική και τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία και πλαίσιο διεκδίκησης για την νέα ΣΣΕ

Β) Ριζική ανανέωση στα πρόσωπα που θα μας εκπροσωπούν, στο πλαίσιο υπεράσπισης των συμφερόντων μας. Διερεύνηση του τι είδους συνδικαλισμό θέλουμε και πως αυτός πρέπει να λειτουργεί.

Αυτόνομη Παρέμβαση Σ.Ε.ΜΟΔ