ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

Στον αγωνιστικό δρόμο η ΓΣΕΕ πρέπει να πατά γκάζι, όχι φρένο

1. Η κυβέρνηση αγνοώντας επιδεικτικά την θέληση των εργαζομένων και της κοινωνίας ευρύτερα, αφού προώθησε την πρώτη φάση επίθεση της στο ασφαλιστικό, επιχειρεί τώρα να ολοκληρώσει το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα των αντεργατικών αλλαγών της.
Προχωρά στην πλήρη εκποίηση και εκχώρηση της Διοίκησης στον ΟΤΕ που αποτελεί το πιο σημαντικό φορέα εισαγωγής της χώρας μας στις τεχνολογίες αιχμής. Ξεπουλά λιμάνια και υποδομές, ιδιωτικοποιεί ότι δεν πρόλαβε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Διαιωνίζει την λιτότητα με μια απαράδεκτη εισοδηματική πολιτική που κατατρώγει το εργατικό εισόδημα. Ανέχεται και υποθάλπει το γιγαντιαίο κύμα ακρίβειας που εξανεμίζει μισθούς και συντάξεις.
Παρά την αποτυχία της να τροποποιήσει το άρθρο 16 επιχειρεί να ιδιωτικοποιήσει την παιδεία και να εφαρμόσει ένα νόμο που υποβαθμίζει την εκπαίδευση και τη διασυνδέει πιο στενά με τα μεγάλα συμφέροντα.
Προετοιμάζει επίσης μια νέα επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα με την πλήρη απορρύθμιση της εργασίας και την εναρμόνιση του εργατικού δικαίου στα συμφέροντα του κεφαλαίου, στα πλαίσια της διαβόητης flexicurity.
Οι τράπεζες με το έτσι θέλω και με την ενθάρρυνση της κυβέρνησης πρωτοπορούν καταργώντας το κλαδικό επίπεδο διαπραγμάτευσης που προβλέπεται συνταγματικά, δίνο-ντας έτσι σήμα για τους υπόλοιπους κλάδους της οικονομίας.
Η κατάσταση αυτή δεν αντιμετωπίζεται με την κατάσταση «ρελαντί» που υπάρχει στη ΓΣΕΕ. Με τις ισορροπίες αδράνειας στις οποίες έχει οδηγήσει το σφιχταγκάλιασμα ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ.
Απαιτείται μια νέα επιλογή καθολικής σύγκρουσης με το νεοφιλελευθερισμό και τις επιλογές του. Απαιτείται η συγκρότηση ενός ισχυρού αντινεοφιλελεύθερου κινήματος που θα συγκρουστεί με την κυβερνητική αντεργατική πολιτική. Σ’ αυτό το κίνημα πρέπει να ενταχθεί και η ΓΣΕΕ σταματώντας τη συμβιβαστική γραμμή που επέδειξε μέχρι σήμερα. Το ερώτημα είναι αν η ηγεσία της θέλει.
2. Το συνδικαλιστικό κίνημα βγαίνει βαριά τραυματισμένο από τις εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος. Η κυβερνητική επίθεση στο ασφαλιστικό έδωσε την ευκαιρία στα συνδικάτα να ανασυνταχθούν και να οργανώσουν μεγάλες και μαζικές κινητοποιήσεις. Παρά τις αδυναμίες που εμφανίστηκαν, η ΓΣΕΕ έπαιξε έναν θετικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτού του αγώνα. Όμως η αρνητική εξέλιξη όσον αφορά την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, ήταν μια ολέθρια επιλογή η οποία «έχυσε το γάλα από την καρδάρα που γέμιζε». Η επιλογή αυτή σήμανε την αποκλιμάκωση των αγώνων προς μεγάλη ευφορία της κυβέρνησης. Οι άμαζες συγκεντρώσεις την πρωτομαγιά στο σύνολο τους αποδεικνύουν την ζημιά που έχει γίνει. Η επιλογή αυτή άφησε τους εργαζόμενους απροστάτευτους στο κύμα της ακρίβειας το οποίο ήδη αποδεκάτισε τις όποιες αυξήσεις δόθηκαν.
Η διαφωνία μας σ’ αυτές τις επιλογές, όπως και σε πολλές άλλες στο παρελθόν, είναι ριζική και δεδομένη, όπως δεδομένες είναι οι ευθύνες των δυνάμεων ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ. Αυτές υπάρχουν και θα καταλογίζονται. Υπάρχει ανάγκη όμως να προχωρήσουμε. Η κυβερνητική επίθεση περνά σε νέα φάση κλιμάκωσης της. Συνεπώς υπάρχει η ανάγκη να εκπονήσουμε ένα νέο σχεδιασμό αγωνιστικής δράσης με στόχο να αποκρούσουμε την κυβερνητική επίθεση και την αυθαιρεσία των εργοδοτών η οποία γιγαντώνεται.
Εκτιμούμε ότι στη ΓΣΕΕ απαιτούνται ριζικές αλλαγές στο προσανατολισμό και τη λειτουργία της και θα αγωνιστούμε γι’ αυτές. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να επιλέξουν μεταξύ του συμβιβασμένου συνδικαλισμού και της διασπαστικής πρακτικής. Η ανάγκη πάλης από τα μέσα και από τα πάνω και από τα κάτω, για να αλλάξουν τα δεδομένα στο συνδικαλιστικό κίνημα και να κατακτήσει τον αυτόνομο ταξικό ρόλο του είναι ενδεδειγμένη στάση και θα ενταθεί. Καλούμε όλους τους συναδέλφους όπου και αν ανήκουν να συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Το βάρος της προσπάθειας μας θα πέσει στους χώρους δουλειάς, ώστε να στηρίξουμε την κίνηση των από κάτω. Όμως δεν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια , παρά τις διευρυνόμενες δυσκολίες, ώστε η ΓΣΕΕ να παίξει ουσιαστικά τον ρόλο της και να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Συμμετέχουμε σε ένα αντιπροσωπευτικό προεδρείο, ένα προεδρείο μη προγραμματικής συμφωνίας και συνεργασίας και απαιτούμε αυτό το προεδρείο στοιχειωδώς να λειτουργεί και ο καθένας να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Το αντιπροσωπευτικό προεδρείο υπάρχει στη ΓΣΕΕ με τις δυνάμεις που το αποδέχονται, αλλά η λογική του δε λειτουργεί. Εμείς διεκδικούμε τη συλλογική λειτουργία και φυσικά δεν πρόκειται να αποδεχτούμε ή να νομιμοποιήσουμε πρακτικές αποκλεισμού.
3. Η πολυσχιδής διεθνής κρίση αποδεικνύει και την βαρβαρότητα, αλλά και την αποτυχία του καπιταλισμού και υπό την μορφή της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης να καλύψει τις ανθρώπινες ανάγκες. Η υπερεκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας και της φύσης παράγει εκρηκτικά αδιέξοδα. Η Ευρώπη βρίσκεται σε φάση οπισθοδρόμησης, οι πολιτικές που ακολουθούν διευρύνουν στο εσωτερικό της τις συνέπειες της κρίσης της Αμερικάνικης οικονομίας. Στην Ελλάδα αναθεωρούνται προς τα κάτω οι στόχοι ενώ η θεαματική ακρίβεια και η λιτότητα, η υπερχρέωση των νοικοκυριών δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα.
Σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο επιχειρούν να αντιμετωπίσουν την κρίση του νεοφιλελευθερισμού με ακόμη μεγαλύτερες δόσεις νεοφιλελευθερισμού. Ο κρατικός παρεμβατισμός για να σωθούν οι Τράπεζες δεν συνιστά επιστροφή στον κενσϋανισμό, αλλά μια προσωρινή επιλογή, ώστε στη συνέχεια να κλιμακωθεί η νεοφιλελεύθερη επίθεση. Η κρίση θα αξιοποιηθεί, ώστε να παραβιαστούν σε ακόμη μεγαλύτερη έκταση τα εργατικά δικαιώματα.
Το συνδικαλιστικό κίνημα το αμέσως επόμενο διάστημα πρέπει να οργανώσει την αντίθεση του, να απαιτήσει την κρίση να την πληρώσουν τα κέρδη και όχι οι μισθοί, να συγκεντρώσει την προσοχή του στους εξής τομείς:
• Στο εισόδημα των εργαζομένων, στο χτύπημα της ακρίβειας και των επιπτώσεων της υπερχρέωσης των νοικοκυριών.
• Στην απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων.
• Στην απόκρουση της περιβόητης flexicurity και της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων.
• Στην μη εφαρμογή του Νόμου Πετραλιά για το ασφαλιστικό και την ακύρωση όλου του αντιασφαλιστικού πλαισίου.
• Στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στους χώρους δουλειάς και την υπεράσπιση της συνδικαλιστικής δράσης.

4. Πιο συγκεκριμένα με βάση αυτά τα μέτωπα πάλης πρέπει να γίνει εξειδίκευση στόχων:
α) Εισόδημα, ακρίβεια, υπερχρέωση νοικοκυριών:
• Διεκδίκηση διορθωτικού ποσού με την μορφή επιδόματος ακρίβειας, που θα δίνεται κάθε μήνα σε μισθούς και συντάξεις. Προτείνουμε να διεκδικήσουμε 200 ευρώ για φέτος και το επίδομα να γίνει 300 ευρώ το 2009. Υπό τις παρούσες συνθήκες η ΓΣΕΕ πρέπει να προετοιμάσει για την πρόωρη καταγγελία της σύμβασης. Στήριξη της μάχης των κλαδικών συμβάσεων. Υποστήριξη ενεργή της ΟΤΟΕ για να μην περάσει η ακύρωση της κλαδικής σύμβασης.
• Χορήγηση κάρτας απεριορίστων διαδρομών για τα μέσα μεταφοράς στους εργαζόμε-νους.
• Αύξηση της επιστροφής φόρου για ενοίκια. Στεγαστικά προγράμματα και πολιτικές για νέα ζευγάρια. Να εκπίπτει όλη η δαπάνη για τόκους δανείων αγοράς πρώτης κατοικίας.
• Άμεση αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% ελάφρυνση των προϋποθέσεων χορήγησης και χρονική διεύρυνση του.
• Χρηματοδότηση της Εργατικής Εστίας για πρόσθετα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού για την εργατική οικογένεια.
• Κοστολογικός έλεγχος από την πηγή ως την κατανάλωση. Οροφή κέρδους στα βασικά είδη ανάγκης.
• Πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και ανάκληση των μεγάλων αυξήσεων που έγιναν σε αυτές και στα διόδια.
• Να σταματήσουν οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας από τις τράπεζες.
• Να μειωθούν τα στεγαστικά επιτόκια και το επιτόκιο καταναλωτικών δανείων και καρτών να μην ξεπερνά το ύψος του νόμιμου εξωτραπεζικού επιτοκίου.
• Να καταργηθούν οι πρόσθετες χρεώσεις των δανείων. (Ψιλά γράμματα των συμβάσεων).
• Να χτυπηθούν τα καρτέλ στις τράπεζες, στα γαλακτοκομικά και αλλού.

β) Απόκρουση ιδιωτικοποιήσεων:
Α) Να σταματήσει το γαϊτανάκι των ιδιωτικοποιήσεων που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και προεκτείνει η σημερινή κυβέρνηση.
Β) Να μην προχωρήσει η συμφωνία ΟΤΕ-Λιμανιών και να ακυρωθεί όλο το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Γ) Να σταματήσει η πρακτική των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα που οδηγεί σε αφαίρεση ολόκληρων τμημάτων του Δημοσίου Τομέα σε όφελος του ιδιωτικού κεφαλαίου.
Δ) Να περιέλθουν στο δημόσιο έλεγχο άμεσα όλες οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας και κοινής ωφελείας. Όπου υπάρχει μειοψηφικό ποσοστό συμμετοχής, να αυξηθεί άμεσα στο 51% με προοπτική τον πλήρη έλεγχο και ιδιοκτησία του δημοσίου.
Ε) Να καθιερωθεί εργατικός και κοινωνικός έλεγχος. Να προωθηθεί ο δημοκρατικός εκσυγχρονισμός και η αποκομματικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων.
ΣΤ) Φθηνές και ποιοτικές υπηρεσίες στο λαό.
Ζ) Αναβάθμιση της θέσης των εργαζομένων σε δικαιώματα και συμμετοχή στην λειτουργία τους.

γ) Δημοκρατική επαναρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων:
1. Αποκρούουμε την αλλαγή του εργατικού δικαίου με βάση την απαράδεκτη λογική της flexicurity. Αυστηροποίηση και όχι απελευθέρωση των απολύσεων. Αύξηση της αποζημίωσης στους εργατοτεχνίτες στο ύψος των υπαλλήλων.
2. Νέα δημοκρατική ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων με στόχο :
• Την ενίσχυση της σύμβασης αορίστου χρόνου σε βάρος όλων των ελαστικών μορφών.
• Την κατάργηση της μαύρης εργασίας, της ενοικίασης εργασίας και της ψευδούς αυτοαπασχόλησης.
• Την αυστηρή εφαρμογή του χρόνου εργασίας και την προώθηση της 35ώρης εργασίας εβδομαδιαίας εργασίας (5ήμερο-7ωρο).
• Τη δραστική ενίσχυση και την αναβάθμιση του ρόλου της επιθεώρησης εργασίας (Δεν μπορεί να υπάρχουν 450 κοινωνικοί επιθεωρητές για 900.000 επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα).
• Αγωνιζόμαστε για το δραστικό περιορισμό της απορρύθμισης της εργασίας, αλλά ταυτόχρονα απαιτούμε ότι όσοι σήμερα εργάζονται επισφαλώς να έχουν ίσα δικαιώματα.
• Καμία διάκριση μεταξύ παλιών και νέων εργαζομένων.

δ) Ασφαλιστικό:
Ο στόχος μας να μην εφαρμοστεί στην πράξη ο νόμος Πετραλιά απαιτεί συγκεκριμενοποίηση σε δράση. Το «παιχνίδι» θα κριθεί στο θέμα των ενοποιήσεων πέραν της δικαστικής παρέμβασης, απαιτείται συντονισμός κατά ενοποιημένα ταμεία. Η ΓΣΕΕ πρέπει να παίξει ενεργό ρόλο στην οργάνωση του συντονισμού των χώρων.
Η προσπάθεια μας θα είναι ατελής αν δεν συνδυαστεί με ένα πλαίσιο στόχων που θα συνιστούν τη δική μας εναλλακτική πρόταση στο ασφαλιστικό και το οποίο θα ακυρώσει όλο το προηγούμενο αντιασφαλιστικό πλαίσιο (Ν. Πετραλιά, Ρέππα, Σιούφα κ.α.).

ε) Εφαρμογή Συμβάσεων-Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς:
Οι παρεμβάσεις των εργοδοτών κλιμακώνονται. Οι συμβάσεις δεν εφαρμόζονται. Θεσμοθετημένα δικαιώματα δεν αναγνωρίζονται. Οι απολύσεις πρωτοπόρων εργαζομένων. Η παρεμπόδιση της δράσης σωματείων, οι απειλές, η τρομοκράτηση των εργαζομένων, ιδίως στον ιδιωτικό τομέα, είναι στην ημερήσια διάταξη. Πρόσφατα είχαμε διάρρηξη γραφείων σωματείου (πρώην Hays-Logistics), διάλυση σωματείου (Όλυμπος) και δεκάδες άλλες περιπτώσεις.
Πρόκειται για κεντρικό πρόβλημα. Η ΓΣΕΕ πρέπει να καταπνίξει αυτή την αντισυνδικαλιστική δράση των εργοδοτών στη ρίζα της.
Απαιτείται άμεσα να ξεκινήσει μία μεγάλη εκστρατεία συντονισμένη με τα εργατικά κέντρα και τις ομοσπονδίες, ώστε να διασφαλιστεί άμεση νομική και κυρίως κινηματική παρέμβαση σε κάθε κρούσμα. Να ομαδοποιηθούν όλες οι περιπτώσεις. Να φτιαχτεί μαύρη βίβλος των επιχειρήσεων και να γίνουν παρεμβάσεις στην κυβέρνηση και τη δικαιοσύνη.

5. Μορφές δράσης
Εκτός από το συντονισμό των ΔΕΚΟ που πρέπει αταλάντευτα να συνεχιστεί και να σταματήσει η πρακτική αποσπασματικού συντονισμού, απαιτείται η ενεργοποίηση όλης της κλίμακας του συνδικαλιστικού κινήματος με βάση τα αιτήματα που προτείνονται πιο πάνω.
Στόχος μας πρέπει να είναι να υπάρξει μια πρώτη φάση αγωνιστικής δραστηριότητας μέχρι τέλος Ιουνίου η οποία πρέπει να συνεχιστεί με την συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβρη.
Πρέπει επίσης να προετοιμαστούμε για πιθανούς αιφνιδιασμούς μέσα στο κατακαλόκαιρο (ασφαλιστικό, εργασιακά).
Προτείνουμε μέχρι τέλος Ιουνίου να προγραμματιστούν περιφερειακές κινητοποιήσεις, που να συνδυαστούν με μια μεγάλη εξόρμηση στους χώρους δουλειάς.
(Συσκέψεις σωματείων, περιοδείες, υλικό, απεργιακές κινητοποιήσεις και ανοιχτές συγκεντρώσεις κατά περιφέρεια με συμμετοχή κλιμακίων της ΓΣΕΕ κατά νομό). Η ΓΣΕΕ πρέπει να μπει σε όσο γίνεται περισσότερους χώρους δουλειάς και να συνδυάσει αυτές τις ενέργειες με την προσπάθεια εφαρμογής των συμβάσεων και της νομοθεσίας.
Επίσης με πρωτοβουλία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ πρέπει να δημιουργηθεί ένα Δίκτυο κατά της ακρίβειας, με άλλους φορείς και καταναλωτικές οργανώσεις ώστε να διαμορφωθούν ευρύτεροι όροι πάλης για το εξαιρετικά κρίσιμο αυτό θέμα. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα και να οργανωθεί μέσα στον Ιούνιο συλλαλητήριο κατά της ακρίβειας.
Τέλος είναι ανάγκη η ΓΣΕΕ και τα συνδικάτα στο σύνολο τους να συμβάλλουν στις κινητοποιήσεις για την παιδεία και το περιβάλλον. Ιδιαίτερα για τη παιδεία η ΓΣΕΕ οφείλει να συντονιστεί με την ΠΟΣΔΕΠ και τους φοιτητές στην πάλη για την υπεράσπιση και αναβάθμιση Δημοσίου πανεπιστήμιου.