ΠΟΤΕ ΤΟ ΚΚΕ ΕΚΑΝΕ ΛΑΘΟΣ; ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΑΚ-Σ; ή ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ;

Ο λόγος γίνεται και αφορά τους συνδικαλιστές του ΚΚΕ, που δραστηριοποιούνται στο ΠΑΜΕ και αφορά το ρόλο τους μέσα στα συνδικάτα, την στάση τους απέναντι στην κορυφαία συνδικαλιστική οργάνωση την ΓΣΣΕ και την συμπεριφορά τους απέναντι στις υπόλοιπες συνδικαλιστικές παρατάξεις.

Σκοπός του κειμένου είναι να καταδείξει την ανιστόρητη τακτική του ΠΑΜΕ, τις αντι-μαρξιστικές και αντι-λενινιστικές ενέργειες των στελεχών του.

Από την ίδρυσή του το ΠΑΜΕ δεν κάνει τίποτα άλλο από το να διχάζει και να διαιρεί τους εργαζόμενους ανάλογα με τις κομματικές τους προτιμήσεις.

Με την επιδίωξη να εγγράφει στη δύναμη του ΠΑΜΕ Σωματεία–Ομοσπονδίες- Εργατικά Κέντρα, έχει αποδεκατίσει τα συνδικάτα αυτά.

Με την υποκατάσταση της λειτουργία των διοικήσεων των συνδικαλιστικών οργανώσεων που ελέγχει, έχει καταργήσει την αυτοτέλειά τους.

Με τις χωριστές συγκεντρώσεις, αποδυναμώνει το συνδικαλιστικό κίνημα, θέτει την ΓΣΕΕ ως βασικό αντίπαλο των εργαζομένων, στρέφει τους εργαζόμενους ενάντιά της και υπονομεύει με τη στάση του τις απεργιακές της κινητοποιήσεις.

Έχει διακόψει και αρνείται κάθε συνομιλία με τις υπόλοιπες συνδικαλιστικές παρατάξεις και ιδίως της αριστεράς, που τις θεωρεί μεγαλύτερους εχθρούς.

Το ΠΑΜΕ το μόνο που κάνει σήμερα, είναι να επικαλείται τα προβλήματα των εργαζομένων χωρίς ωστόσο να νοιάζεται για την τύχη τους και για να δικαιολογήσει την λαθεμένη και αδιέξοδο τακτική του, επιτίθεται με αήθεις χαρακτηρισμούς και κατασυκοφαντεί όλα τα σωματεία που δεν το ακολουθούν.

Η πρακτική αυτή του ΠΑΜΕ, ανεξάρτητα από τις αγωνιστικές πρακτικές του που δεν αμφισβητούνται, στην ουσία προσφέρει εύφορο έδαφος να περνά τη πολιτική της η κυβέρνηση. Διευκολύνει επίσης αυτούς που υποτίθεται ότι πολεμά, δηλαδή την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, που πράγματι έχουν συμβάλει τα μέγιστα στην συμβιβαστική στάση των ηγεσιών των κεντρικών συνδικάτων.

Συμπέρασμα από τη σημερινή στάση του ΠΑΜΕ και με το ερώτημα που τίθεται, το οποίο θέλουμε να αναδείξουμε και αφορά τον κόσμο της αριστεράς είναι:

Οι συνδικαλιστές του Κ.Κ.Ε έχουν αποκηρύξει τις βασικές αρχές τις ΕΣΑΚ-Σ ή βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση;

Η σημερινή πρακτική του ΠΑΜΕ δεν έχει καμία σχέση με την πρακτική της ΕΣΑΚ-Σ του χθες. Οι βασικές αρχές της ΕΣΑΚ-Σ ή έχουν ξεχαστεί ή εγκαταλειφθεί.

Επειδή όμως, ήμασταν και εμείς εκεί και επειδή δεν ξεχάσαμε και δεν εγκαταλείψαμε. Θα κάνουμε μια προσπάθεια, θα γυρίσουμε το χρόνο λίγο πίσω, να ξύσουμε μνήμες και να υπενθυμίσουμε: μερικές βασικές αρχές λειτουργίας της ΕΣΑΚ-Σ, την σχέση της με τα συνδικάτα, τη ΓΣΕΕ και τις άλλες παρατάξεις.

Ο λόγος; Να μην παραχαράζετε η ιστορία και η προσφορά της αριστεράς στο συνδικαλιστικό κίνημα. Υπάρχει πλούσια παράδοση.

ΤΙ ΕΛΕΓΕ ΟΜΩΣ ΤΟΤΕ Η ΕΣΑΚ-Σ;

«Τα συνδικάτα είναι πλατιές μαζικές οργανώσεις της εργατικής τάξης, στις οποίες συσπειρώνονται σε αυτές όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε διαφορετικές πεποιθήσεις, που μέσα από πλατιές δημοκρατικές διαδικασίες καθορίζουν τα αιτήματά τους και τους στόχους».

ΤΙ ΔΙΑΤΥΠΩΝΕ ΣΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΗΣ;

Ø Η ανάγκη της ενότητας στη δράση γίνεται επιτακτική!!

Ø Προσοχή στην υποκατάσταση των διοικήσεων, της παραταξιοποίησης και κομματικοποίησης!!

Ø Η ΕΣΑΚ-Σ απέναντι στην ΠΑΣΚΕ επιμένει στην πολιτική της ενότητας στην δράση!!

Ø Ενωτική στάση απέναντι στα στελέχη του ΑΕΜ!!

Ø Θεμελιώδεις προϋπόθεση η οργανωτική αυτοτέλεια!!

Ø Δεν χωρίζονται σε δεξιούς, κεντρώους, ή αριστερούς!!

Ø Να βοηθούμε να βρίσκεται κοινή γλώσσα!!

Ø

Ø Κλπ…

Ποιο συγκεκριμένα:

· 4^η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (Ιούλη 1976)

«5. Η ενότητα στη δράση.

Το δοκιμασμένο όπλο της εργατικής τάξης στην πάλη για τη διεκδίκηση των οικονομικών, συνδικαλιστικών και των άλλων αιτημάτων της στάθηκε η ενότητα στη δράση. Η ανάγκη της ενότητας στη δράση γίνεται πιο επιτακτική, γιατί η εργοδοσία μαζί με το κράτος αντιμετωπίζουν πιο συντονισμένα τους αγώνες της εργατικής τάξης, γιατί η διοίκηση της ΓΣΕΕ, καθώς και οι διοικήσεις των περισσότερων Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων βρίσκονται στα χέρια της ρεφορμιστικής γραφειοκρατίας, πού διασπάει τις δυνάμεις της εργατικής τάξης, γιατί το μεγαλύτερο τμήμα της εργατικής τάξης είναι ανοργάνωτο, ενώ παράλληλα οι ίδιες οι δυνάμεις της Αριστεράς είναι διασπασμένες».

· 4^η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ της ΕΣΑΚ-Σ Φλεβάρη 1980.

«7. Το πρόβλημα της μαζικοποίησης συνδέεται στενά με την λειτουργία των σωματείων με την ενεργοποίηση των μελών τους. Για τη σωστή λειτουργία των σωματείων χρειάζεται η εξασφάλιση της αυτοτέλειας στην οργάνωση και τη δράση του.

Η ΕΣΑΚ-Σ παλεύει και πρέπει να είναι προσεχτική σε κάθε τάση υποκατάστασης των Διοικήσεων τους, της παραταξιοποίησης και της κομματικοποίησης των σωματείων, που οδηγεί στο στένεμα και την αδράνεια».

· 5^η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ της ΕΣΑΚ–Σ Ιούλη 1982.

«6.Βασικός στόχος της δουλειάς της είναι:

Επίμονη δουλειά στη βάση για την ενότητα και κοινή δράση της εργατικής τάξης. Ενωτική και συσπειρωτική πολιτική στα σωματεία και στους συνδικαλιστές για συνδικάτα πού δρουν με τη δική τους αυτοτέλεια από κάτω μέχρι πάνω, για να μπορέσουν σήμερα να υλοποιηθούν οι στόχοι πού χρόνια ολόκληρα έβαζε το δημοκρατικό συνδικαλιστικό κίνημα».

«12. Σήμερα η παράταξή μας καλείται να παίξει έναν ξεχωριστό, καθοριστικό ρόλο στην πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος. Η ΕΣΑΚ –Σ απέναντι στην παράταξη της ΠΑΣΚΕ επιμένει στην πολιτική της ενότητας στη δράση για τα συγκεκριμένα ζητήματα της εργατικής τάξης και του συνδικαλιστικού κινήματος.

Αντιτάσσεται στον ηγεμονισμό της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ και με ενωτικό πνεύμα συζητάει και συνεργάζεται στη βάση, για την προώθηση των αιτημάτων των εργαζομένων.

Ενωτική, συσπειρωτική στάση για την προώθηση των εργατικών προβλημάτων κρατάει επίσης απέναντι στα στελέχη του ΑΕΜ καθώς και στους συνδικαλιστές της βάσης, που για διάφορους λόγους, υποκειμενικού χαρακτήρα ανήκουν σε συντηρητικούς χώρους».

· 6^ης ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ της ΕΣΑΚ–Σ Οκτώβρη 1985.

«25. Η ΕΣΑΚ-Σ βλέπει τα συνδικάτα σαν πλατιές μαζικές οργανώσεις της εργατικής τάξης στις οποίες συσπειρώνονται όλοι οι εργάτες ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε διαφορετικές πεποιθήσεις.

Τα Συνδικάτα οργανώνουν την πάλη των εργατοϋπαλλήλων για την λύση των προβλημάτων τους, σφυρηλατώντας μέσα από την πάλη αυτή την ταξική ενότητα και ανεβάζοντας την κοινωνικοπολιτική τους συνείδηση.

Θεμελιώδης προϋπόθεση για να μπορέσουν να εκπληρώσουν την αποστολή τους είναι η οργανωτική τους αυτοτέλεια.

Οι αποφάσεις τους πρέπει να παίρνονται μέσα από τις δικές τους διαδικασίες με την ευθύνη των εκλεγμένων οργάνων τους και σύμφωνα με τις διατάξεις των καταστατικών τους».

«Τα προβλήματα της εργατικής τάξης δεν έχουν χρώμα και μέσα στο συνδικάτο είναι απαράδεκτος ο διαχωρισμός των εργαζομένων ανάλογα με τις ιδεολογικές και πολιτικές τους πεποιθήσεις».

· Απόσπασμα (άρθρο του Χ. Φλωράκη) Π.Ε.Σ. Σεπτέμβριος 1986 σελίδα 20.

«Το κόμμα μας υπογραμμίζει επίμονα την ανάγκη της ενότητας των εργαζομένων πάνω σε ταξική βάση, αγωνίζεται ενάντια στον τεχνητό διαχωρισμό τους σε διάφορες ομάδες.

Υποστηρίζουμε τη θέση ότι ο εργάτης και ο υπάλληλος, ανεξάρτητα από το πολιτικό τους πιστεύω ή από το ύψος των αποδοχών τους είναι μισθωτοί δούλοι του κεφαλαίου.

Οι αγρότες, οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι επιστήμονες, όλοι οι εργαζόμενοι έχουν κοινά συμφέροντα και συσπειρώνονται στις μαζικές τους οργανώσεις, επιδιώκοντας την ικανοποίηση των συμφερόντων αυτών.

Όλοι αυτοί δεν χωρίζονται σε δεξιούς, κεντρώους, ή αριστερούς, αλλά ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις τους βρίσκονται στην ίδια περίπου θέση μπροστά στον ίδιο εχθρό το μονοπωλιακό κεφάλαιο. Φυσικά στην εργατική τάξη, ανάμεσα στους εργαζόμενους υπάρχουν γνώμες, απόψεις, διαφορετικές από τις δικές μας.

Διεξάγοντας εποικοδομητικό δημοκρατικό διάλογο, εμείς υποστηρίζουμε τις ιδέες μας, τις πολιτικές μας θέσεις, το δικαίωμα μας να κριτικάρουμε άλλες γνώμες.

Ωστόσο επιδιώκουμε να το κάνουμε αυτό με τρόπο ώστε να βοηθούμε να βρίσκεται κοινή γλώσσα, να δυναμώνει η ενότητα των εργαζομένων, να δημιουργούνται σχέσεις εμπιστοσύνης και ισότητας μαζί τους στον αγώνα για τη λύση των κοινών προβλημάτων».

Συνεπώς φίλοι του ΠΑΜΕ:

Η σημερινή τακτική του το ΠΑΜΕ, μπορεί όντως να φέρνει ορισμένους ψήφους για το κόμμα.

Ο σεχταρισμός όμως είναι κακός σύμβουλος για την ταξική πάλη και καμία σχέση δεν μπορεί να

έχει με τα προβλήματα των εργαζομένων.

ΟΥΤΕ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ

ΟΥΤΕ ΔΙΑΣΠΑΣΗ

ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ Η ΔΥΝΑΜΗ

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Η ΝΙΚΗ

Κώστας Νικολάου

Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής

Ομοσπονδίας

ΓΑΛΑΚΤΟΣ–ΤΡΟΦΙΜΩΝ–ΠΟΤΩΝ