Εξ Ηλείων μαρτυρία, για το μαρτύριο της χώρας...

Ως Ελληνας (αν μου επιτρέπει τον αυτοπροσδιορισμό η κυρία Ρεπούση) και ως Ηλείος στην καταγωγή, είμαι θλιμμένος στην καρδιά μου έως θανάτου.

Ως Ηλείος θρηνώ για τον Ταΰγετο και τον Πάρνωνα, την Πάρνηθα και την Πεντέλη, το Αλιβέρι και την Αρεόπολη, θρηνώ για την Πηνεία και τα Κρέστενα, το Πελόπιο και την Ωλενα, τη Μεγαλόπολη και την Αιγιάλεια. Σε λίγο θα κάνουμε προσκλητήριο ονομάτων σαν να κάνουμε προσκλητήριο νεκρών. Κάηκαν - καίγονται, άνθρωποι (όχι άτομα όπως κατά το πλείστον μεταδίδουν συνάδελφοι δημοσιογράφοι), δάση ελάτων και πεύκων, πλατάνια και φερώνυμα χωριά, όπως ο Πλάτανος στην Ηλεία, εθνικοί δρυμοί, όπως το ξεχασμένο Πολύδροσο στον Πάρνωνα, κάηκε η μάνα με τα τέσσερα παιδιά της, αλλοίμονο στον πατέρα κι όλους τους δικούς τους, καίγονται λιοστάσια, αμπελάκια, περιβόλια, μποστάνια, υποστατικά, αγροικίες, ζώα του θεού, ήμερα κι άγρια - μόνον πόλεμος, ούτε σεισμός, μπορεί να προκαλέσει τέτοια καταστροφή...

Πόλεμος;

Ή μήπως ένα ολόκληρο σύστημα;

Η θεωρία συνωμοσίας, ότι κάποια μαύρη χειρ βάζει τις φωτιές, ότι η χώρα υφίσταται ένα εσωτερικό ή εξωτερικό (ή συνδυασμό και των δύο μαζί) χτύπημα που συνιστά μία νέα «ασύμμετρη απειλή», ένα είδος καινοφανούς «τρομοκρατίας», είναι πολύ βολική, διότι συγκαλύπτει τον πραγματικόν ένοχο και διαχέει τις ευθύνες του (είτε σε κωμικές εκδοχές 11χρονων εμπρηστών και γιαγιάδων που πάνε να ψήσουν μια μπριζόλα, είτε σε Τούρκους πράκτορες, εξωκοινοβουλευτικούς αντιεξουσιαστές κι άλλες γελοιότητες).

Τη χώρα δεν την καίει η τρομοκρατία, την καίει το ίδιο της το σύστημα. Το σύστημα διακυβέρνησής της. Τα δύο μεγάλα κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία και δεν έχουν φτιάξει Κτηματολόγιο και Δασολόγιο, τα δύο μεγάλα κόμματα που επιβραβεύουν τον καταπατητή, που αποχαρακτηρίζουν δασικές εκτάσεις, που εκποιούν δημόσιες γαίες, που δεν έχουν συλλάβει έναν εμπρηστή, αυτά καίνε τη χώρα. Το πρόβλημα της ανικανότητας να αντιμετωπισθεί η καταστροφή (την οποίαν σεμνά-σεμνά ο κ. Σουφλιάς απέδωσε στον Θεό, χαρακτηρίζοντάς τη θεομηνία) έπεται. Είναι αποτέλεσμα ενός προβλήματος βαθύτερου, δομικού: του τρόπου με τον οποίον κυβερνιέται η χώρα τα περισσότερα χρόνια από τη Μεταπολίτευση και μετά. Και της «ιδεολογίας» που έχει παράξει αυτός ο τρόπος διακυβέρνησης.

Πριν η χώρα καεί κατά το σώμα της, έχει καεί στην ψυχή της. Εχει καεί στις Πολεοδομίες και τις Εφορίες, με τους κομματάρχες που δίνουν φως-νερό-τηλέφωνο στον εμπρηστή, με τους σπουδαιοφανείς μικρότατους που δίνουν κι άλλα στρέμματα απ' τα καμένα (μόλις τώρα δα) στο καζίνο της Πάρνηθας. Εχει καεί στα σχολεία, στα ΑΕΙ, στα στρατόπεδα, στην αναξιοπρέπεια του λεηλατημένου πολίτη. Εχει καεί στο μυαλό με τη χαζοτηλεόραση, τη συσσώρευση των ΜΜΕ σε λίγα χέρια. Η χώρα που έχει αναγκαστεί να παράγει ραγιάδες για νταβατζήδες, είναι ακριβώς αυτή που παρουσιάζει τώρα τα συμπτώματα της παθολογίας της με τον πιο δραματικό τρόπο: πεθαίνοντας εν καιρώ ειρήνης σαν σε πόλεμο, μέσα σε φλόγες κάθε άλλο παρά καθαρτήριες.

Ποιοι βάζουν τις φωτιές; Και η «κουτσή Μαρία»!

Ποιοι τις σβήνουν; ουδείς - πλην Λακεδαιμονίων.

Γιατί;

Στο άναμμα των φωτιών συνωστίζονται και συσσωρεύονται πλήθος παραγόντων: ο χαζός, η τύχη, ο εμπρηστής, ο πυρομανής, ο βοσκός, ο άφρων, ο καταπατητής, ο καιρός, ο πράκτωρ, ο ηλίθιος που πιστεύει ότι κάποιο κόμμα μπορεί να θεωρεί «χρήσιμες» τις φωτιές σε αυτήν ή μιαν άλλη συγκυρία - αλλά, αν έτσι λεγεών και λεγεών οι αιτίες του κακού, με τη μία μάλιστα να ενεργοποιεί την άλλη, εμείς τι κάνουμε;

Κατ' αρχήν, δρούμε επικοινωνιακώς·

Οταν η φωτιά μάς έχει ήδη πάρει... συγγνώμην, κάψει και τα σώβρακα ο κ. πρωθυπουργός απευθύνει διάγγελμα με μαύρη γραβάτα.

Τι μας λέει η μαύρη γραβάτα;

Οτι η χώρα τίθεται σε κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης»!

Μάλιστα! Ποια είναι η διαφορά πριν και μετά την έκτακτη ανάγκη; Θα «ξαναμιληθούν» ο κυρ Κόης και ο κυρ Φούρλας; Θα γίνει επαρκέστερος ο κυρ Πολύδωρας; Θα μάθει να σκέφτεται ο τάδε κομματάρχης; Θα αποκτήσει αίφνης ήθος ο δείνα αρουραίος που έχει συνεταιρισθεί με τον εργολάβο;

Μήπως με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα αποκτήσουμε ό,τι δεν είχαμε προνοήσει ήδη να έχουμε. Τριάντα πυροσβεστικά αεροσκάφη αντί δεκατρία; τρεις χιλιάδες εκπαιδευμένους πυροσβέστες και δασοπυροσβέστες αντί αγροφύλακες ή αστυνομικούς αποσπασμένους να φυλάνε ψώνια; Τώρα που είμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης θα συντονιστούν καλύτερα η Πυροσβεστική με τις νομαρχίες, θα ξαναβγάλουν φύλλα τα καμένα κλαριά και θα αναστηθούν οι απανθρακωμένοι άνθρωποι;

Εχει χρονίσει η αναλγησία και η ανικανότης σε αυτήν τη χώρα -δεν την αντέχει άλλο το σώμα της, καίγεται. Δεν την αντέχουν άλλο το μυαλό και η ψυχή της, καίγονται. Το οξύμωρο της Αρχαίας Ολυμπίας είναι ενδεικτικό.

Δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν για να γίνουν οι Αγώνες και τώρα η μήτρα των Αγώνων καίγεται. Οταν καίγεται το Πελόπιο είναι σαν να καίγεται το Κρόνιο. Οταν καίγεται ο Ταΰγετος, καίγονται οι θεοί της Ιεράς Αλτεως.

Πήγε λοιπόν μέσα στους ιερούς καπνούς ο κ. Καραμανλής συνοδευόμενος από κουστωδία υπουργών (ήντινα ημείς πρέπει σημειολογικώς να «ερμηνεύσουμε» -τρομάρα μας) και συσκέφθηκε στο δημαρχείο της Ζαχάρως με τους μισοκαμένους, αλλόφρονες κι αλλοπαρμένους ιθαγενείς! Ε, και;

Την τύφλα μας - κι όχι μόνον απ' τον ιερό καπνό. Εδειχναν στον κ. πρωθυπουργό οι υπουργοί του σημεία επί χάρτου (τα τέρατα λυσσομανούσαν έξω, στα δάση, τους ελαιώνες και τα αμπέλια) - «εδώ είμαστε» - «εδώ καιγόμαστε» - «εδώ θα στείλουμε δυνάμεις» - σιωπηλός ο κ. πρωθυπουργός (όταν θα γύριζε στην Αθήνα θα του έλεγε ο κ. Λούλης τι να πει) - σιωπηλός ο κ. πρωθυπουργός, μάζεψαν τις ασκήσεις επί χάρτου οι επιτελείς του, κι όλοι μαζί έφυγαν.

Εμεινε η νύχτα, να συνεχίζει η φωτιά να της καίει το σκοτάδι. Εμειναν και τα φαντάσματα των πεθαμένων να κλώθουν γύρω απ' τα αμάζευτα πτώματά τους - το μόνον που τους απέμεινεν να έχουν.

Και έμειναν και οι θεοί να μην πιστεύουν στα μάτια τους. Αλλά ούτε και στα αυτιά τους. Διότι απ' την άλλη πλευρά του καμένου λόφου άκουσαν τον κ. Γιώργο Παπανδρέου άλλα να λέει για το δέον γενέσθαι το μεσημέρι της ιδίας ημέρας κι άλλα να λέει το βράδυ!!! Φαίνεται οι δικοί του Λούληδες είναι πιο ευεπίφοροι στους ανέμους.

Και την επόμενη μέρα, αφού την έθρεψε η νύχτα, η φωτιά ξανά φούντωσε.

Αυτής της ανεπάρκειας κι ανικανότητας είμαστε θύματα και δημιουργοί. Δύο κόμματα και δύο αρχηγοί περιορισμένων δυνατοτήτων, «Κόης ή Φούρλας», αυτή είναι η μόνη επιλογή που επιφυλάξαμε στον εαυτόν μας να έχει.

Αυτός είναι ο δικομματισμός. Η υποκρισία στον δημόσιο λόγο: να λένε δηλαδή η «Πολιτεία», όταν αλείφουν μέλι τον Γιάννη να γιάνει και το «υπέρμετρο (και κακό βεβαίως, βεβαίως) κράτος» όταν τον καίνε.

Οταν τον καίνε όχι μόνον στη γη του, εκεί που πατάνε τα πόδια του ή έχει στήσει το σπίτι του, αλλά παντού: στο Χρηματιστήριο, με τα ομόλογα, με την αναθεώρηση του άρθρου 24 για τα δάση - κάθε φορά που αυτή η κούφια ρητορική «Ελληνίδες Ελληνες», όχι μόνον πάει να μπαλώσει εκ των υστέρων ό,τι δεν προνόησε εκ των προτέρων, αλλά έτι περισσότερον πάει να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο: τον Ιανό, πάντα δικομματικόν· αυτόν που έδωσε δισεκατομμύρια (να φάνε τα τσιράκια του) για Ζέπελιν και κάμερες-ρουφιάνους, αλλά ούτε δεκάρα τσακιστή για πυροσβεστικά αεροσκάφη. Που, ούτε καν τα κονδύλια της Ενωσης για την πυρόσβεση μπόρεσε να απορροφήσει - είχε δουλειά, να ληστεύει τα ασφαλιστικά Ταμεία, δεν προλάβαινε.

Και να αφήσουμε στην άκρη τις υποκρισίες ότι τάχα δεν είναι ώρα για πολιτική κριτική. Τώρα είναι η ώρα, καθώς σβήνοντας ο καλός θεός ή η θάλασσα ή η βροχή ή χίλιοι ήρωες και τρελοί τις φωτιές, τα κουμάσια και οι επιτήδειοι, πάλι κάτω απ' τις στάχτες θα προσπαθήσουν να κρύψουν τις ευθύνες τους.

Οργή;

Οχι πια. Επί πολλά χρόνια οργίζομαι - και, αν μου επιτρέπετε μια προσωπική τοποθέτηση: τόσα χρόνια μού μαυρίζουν την ψυχή κι εγώ ανελλιπώς τούς μαυρίζω στις εκλογές. Δεν αρκεί...

Του Στάθη Σταυρόπουλου. Δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία την 27.8.2007

Όλα στα κάρβουνα;

Συνυπογράφουμε σχετική ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την ταυτότητα των "Εμπρηστών".

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥΣ

Στην αρχή έλεγε ότι τις βάζει η αντιπολίτευση.
Τώρα που η κατάσταση χειροτέρεψε κρύβεται πίσω από τις «κλιματικές αλλαγές», επικαλείται θεωρίες για «οργανωμένο σχέδιο» και επικαλείται την ανάγκη «εθνική συνεννόησης».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ

-Οι κλιματικές αλλαγές δεν είναι δικαιολογία για την ανυπαρξία περιβαλλοντικής πολιτικής. Αντίθετα απαιτούν αυστηρά μέτρα για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος – μέτρα που η κυβέρνηση αρνείται να πάρει.
-Οι εμπρησμοί στα δάση πολλαπλασιάζονται προεκλογικά, όταν υπάρχει υπόσχεση για αποχαρακτηρισμούς. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με κλιματικές αλλαγές.
-Η επίκληση «οργανωμένου σχεδίου», χωρίς καμία ένδειξη, είναι επικοινωνιακός λαϊκισμός. Η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανιστεί ως θύμα, για να συγκαλύψει τις ευθύνες της και να καταστείλει τις φωνές κριτικής.
-Όταν ο εμπρησμός είναι καθιερωμένη και αποτελεσματική πρακτική για να καταπατηθεί ένα δάσος, δεν χρειάζεται κάποιο «οργανωμένο σχέδιο» για να μπει η φωτιά.
-Εθνική συνεννόηση σημαίνει ένα πράγμα: Να αναγνωριστούν έμπρακτα οι ευθύνες, για μια πολιτική που έχει καταστήσει τον δασικό μας πλούτο ανοχύρωτο απέναντι σε κάθε λογής οικονομικά συμφέροντα.

• με την αναθεώρηση του άρθρου 24
• με την απόπειρα νομιμοποίησης αυθαιρέτων στη Bουλή
• με τους διαρκείς αποχαρακτηρισμούς καμένων δασικών εκτάσεων
• με τους δασικούς χάρτες που δεν έχουν εκδοθεί και την απουσία δασικού και εθνικού κτηματολογίου

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 24

ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΥΝ ΟΙ ΔΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ».

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ

Μαζί με τα κινήματα, είμαστε δύναμη αντίστασης και διεξόδου από την οικολογική κρίση

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια εθνική οικολογική κρίση, όπως το έχουν διατυπώσει έγκριτοι επιστήμονες και αρμόδιοι επιστημονικοί φορείς, κοινωνικά κινήματα που ασχολούνται με το περιβάλλον στον αστικό και μη αστικό χώρο και ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς στο δημόσιο λόγο του. Η κλιματική αλλαγή, η οποία γίνεται αντιληπτή με τους καύσωνες, και η καταστροφή του δασικού πλούτου της χώρας αποτελούν εξόφθαλμες αποδείξεις αυτής της κρίσης.
Σε παγκόσμια κλίμακα, το ενεργειακό πρότυπο που στηρίζεται σε ρυπογόνα καύσιμα, η συνεχώς διογκούμενη αστικοποίηση, η καταστροφή της φύσης και η αποψίλωση των δασών, η δραματική συρρίκνωση του αστικού και περιαστικού πράσινου, η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ζημιογόνων οικολογικά, παραγωγικών και μη, δραστηριοτήτων και συγκοινωνιακών δικτύων, η αποδιάρθρωση παραδοσιακών γεωργικών μεθόδων και ταυτόχρονα το πολύ χαμηλό ποσοστό της σύγχρονης βιολογικής γεωργίας, όλα αυτά τα δεδομένα της ανάπτυξης, που κυριαρχεί σήμερα στον κόσμο, δημιουργούν ένα δυσοίωνο μέλλον για τον πλανήτη.
Ο Walter Benjamin μιλούσε ήδη στο μεσοπόλεμο για την ατμομηχανή της προόδου, που οδεύει στην καταστροφή και αναζητούσε εναγωνίως ένα χέρι να σταματήσει αυτή την πορεία της. Σήμερα, με την άρση της οικολογικής προστασίας, η οποία συμβαδίζει με την άρση της κοινωνικής προστασίας, και επιβάλλονται ταυτόχρονα από τον διαρκώς επεκτεινόμενο παγκόσμια, νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, η λεγόμενη πρόοδος έχει πάρει οριστικά διαζύγιο με την επιβίωση και την ευημερία των ανθρώπων. Δεν πρόκειται λοιπόν για πρόοδο των κοινωνιών. Τα μεγέθη της ανάπτυξης αφορούν αποκλειστικά τα κέρδη του κεφαλαίου και αποσπώνται μέσα από τη δραματική υποβάθμιση της φύσης και του ανθρώπου.
Η χώρα μας πρωτοπορεί σε αρνητικούς περιβαλλοντικούς δείκτες, ζητά διαρκώς εξαιρέσεις από τις ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές ρυθμίσεις ή καταπατεί αποφάσεις και δεν εφαρμόζει οδηγίες και πρωτ' απ' όλα το πρωτόκολλο του Κιότο για τη συγκράτηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, που ενοχοποιούνται για την κλιματική αλλαγή. Αντίθετα με κάθε μέτρο περιβαλλοντικής προστασίας στην τελευταία αυτή περίπτωση του Κιότο, η κυβέρνηση προωθεί το φτηνό και βρώμικο καύσιμο του λιθάνθρακα, με νέες εγκαταστάσεις, υποθηκεύοντας το ενεργειακό και περιβαλλοντικό μας μέλλον.

12 σημεία της εθνικής οικολογικής κρίσης

Ας δούμε από κοντά μερικά χαρακτηριστικά στοιχεία της πρόσφατης κοινωνικοπολιτικής ατζέντας που συνδέονται με την εθνική οικολογική κρίση.
\Σημείο 1\. Πριν μερικούς μήνες ξαναδώσαμε μια μάχη - η προηγουμένη είχε δοθεί και κερδηθεί εν μέρει όταν ήταν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ - για ν' αποτραπεί η αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, που αφορά στην προστασία των δασών. Μετά την κινητοποίηση, για ν' αναθεωρηθούν στο μέλλον τα άρθρα 24, 117 και 100 θα χρειαστεί πλειοψηφία 180 βουλευτών.
\Σημείο 2\. Λίγο αργότερα και ενώ στην Ευρώπη είχε σημάνει συναγερμός για το κλίμα, η κυβέρνηση επιχείρησε να νομιμοποιήσει επ' αόριστον, επικαλούμενη την έλλειψη δασικών χαρτών, τα αυθαίρετα σε δασικές εκτάσεις. Η κατάπτυστη σχετική τροπολογία αποσύρθηκε μέσα στη γενική κατακραυγή, με τη βοήθεια και του κ. Γκορ, στο πλευρό του οποίου ο πρωθυπουργός της χώρας επιχειρούσε να διορθώσει την αρνητική περιβαλλοντική του εικόνα.
\Σημείο 3\. Ξεσπούν οι πυρκαγιές του Ιουλίου στα ανοχύρωτα δάση της χώρας. Τα δάση είναι ανοχύρωτα θεσμικά επειδή βρίσκεται σε εκκρεμότητα το άρθρο 24, επειδή προωθούνται συνεχώς με νόμους αποχαρακτηρισμοί δασικών εκτάσεων και αλλαγές στον ορισμό του δάσους, επειδή δεν υπάρχουν δασικοί χάρτες ούτε προβλέπεται να δημιουργηθούν. Τα δάση είναι ανοχύρωτα επειδή ελάχιστες αναδασώσεις υλοποιούνται, επειδή το κράτος κλείνει το μάτι στους καταπατητές και τους παράνομους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, επειδή αποδέχεται την αυθαίρετη δόμηση, επειδή η εκκλησία - προνομιακός συνομιλητής των κυβερνήσεων του δικομματισμού - διεκδικεί αποχαρακτηρισμό χιλιάδων στρεμμάτων και αυθαιρετεί σε δασικές εκτάσεις. Τα δάση καίγονται, επίσης, επειδή οι δήμοι εξακολουθούν να διατηρούν παράνομες χωματερές, επειδή η ΔΕΗ δεν συντηρεί τα δίκτυά της, επειδή υπάρχει κοινωνική αδιαφορία και απαξία της φύσης και του δημόσιου, επειδή οι εμπρηστές επιβραβεύονται πάντα. Τα δάση καίγονται επειδή ξεσπούν πυρκαγιές ως αποτέλεσμα της σώρευσης μεγάλης θερμικής ενέργειας στη βιομάζα τους λόγω περιβαλλοντικής αλλαγής. Τέλος, τα δάση καίγονται επειδή δεν υπάρχει ενιαίος φορέας δασικής προστασίας, επειδή το έργο της κατάσβεσης έχει αναλάβει χωρίς πολιτική πρόληψης, χωρίς μέσα πυρόσβεσης και ανθρώπινο δυναμικό, η κομματικοποιημένη και διαλυμένη δασική υπηρεσία, με πολιτικό προϊστάμενο τον ανεκδιήγητο κ. Πολύδωρα.
Φέτος υπολογίζεται ότι έχουν καεί 1.000.000 στρέμματα δασικής γης και αγροτικών καλλιεργειών. Αγροτικές καλλιέργειες μεγάλης έκτασης είναι και η περίπτωση της Ζακύνθου. Ένα νούμερο, που ανέφερε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Λεβέντης, είναι χαρακτηριστικό των προτεραιοτήτων της κρατικής πολιτικής και της αναλγησίας στο θέμα των πυρκαγιών. Η κυβέρνηση, με τη σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ, χάρισε σε ΠΑΕ, ΚΑΕ και αθλητικά σωματεία χρέη που θα κοστίσουν στο δημόσιο 51,8 εκ. ευρώ, την ίδια στιγμή που οι ενισχύσεις για τη μισή καμένη Πελοπόννησο θα ανέλθουν, αν δοθούν, σε 1,8 εκ. ευρώ.
\Σημείο 4\. Εν μέσω αυτής της δασικής καταστροφής, η κυβέρνηση προχώρησε στη χαριστική παραχώρηση μεγάλων εκτάσεων της Θεσσαλονίκης, της Χαλκιδικής και της Καβάλας, στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους. Ήδη, με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, το δημόσιο αποποιήθηκε την κυριότητα 70.000 περίπου στρεμμάτων παραλίμνιων και άλλων κτήσεων, μέρος των οποίων, επειδή προστατεύεται περιβαλλοντικά και δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, η κυβέρνηση της Ν.Δ. αντάλλαξε με οικόπεδα - φιλέτα και άλλες δασικές ή αγροτικές εκτάσεις. Το μέγα αυτό σκάνδαλο έφερε στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δραγασάκης.
\Σημείο 5\. Σύμφωνα με το "Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων", το υπουργείο Ανάπτυξης "καίει" 317.000 στρέμματα πυκνών δασών και δασικών εκτάσεων στη ΒΑ Χαλκιδική, με δασοκάλυψη 95%, τα οποία έχει χαρακτηρίσει ως "Οριστικές Παραχωρήσεις Μεταλλείων".
\Σημείο 6\. Ο κ. Σουφλιάς έσπευσε να μας διαβεβαιώσει ότι θα λάβει μέτρα αποκατάστασης της καμένης Πάρνηθας, που αποτελούσε τον ζωτικότερο πνεύμονα του λεκανοπεδίου Αττικής. Την ίδια στιγμή, όμως, αναβαθμίζει το καζίνο και το Μον Παρνές, εξαιρώντας από την αναδάσωση 62.500 τ.μ. για να επεκταθούν οι εγκαταστάσεις των παραπάνω αυθαίρετων κτιρίων. Άλλωστε, η πυροσβεστική ασχολήθηκε κυρίως με τη διάσωσή τους και όχι με τα έλατα και τα ελάφια. Στην Πάρνηθα, λοιπόν, νέα παιδιά, φίλοι του δάσους, πέταξαν κόκκινη μπογιά στο καζίνο. Αμέσως οι μηχανισμοί του κ. Πολύδωρα, που απέτυχαν να σβήσουν τις πυρκαγιές, οργάνωσαν μια τεράστια επιχείρηση καταστολής από ξηράς και αέρος για να συλλάβουν, να κακοποιήσουν βάναυσα και να προσάγουν σε δίκη 27 πολίτες.
\Σημείο 7\. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δεν περιορίζεται μόνο στην Πάρνηθα. Πριν λίγες μέρες εξήγγειλε ένα εικονικό μητροπολιτικό πάρκο στο Ελληνικό, ενώ πρόκειται να οικοδομηθεί εκεί μια νέα πόλη, ένα επιχειρηματικό, εμπορικό, τουριστικό κέντρο με κατοικίες υψηλών εισοδημάτων και πολλές συγκοινωνιακές υποδομές.
\Σημείο 8\. Το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό δεν αφορά στην οργάνωση του χώρου, τις χρήσεις γης, κ.λπ., αλλά στη λειτουργία της τουριστικής αγοράς και την επέκταση των τουριστικών εγκαταστάσεων σε προστατευόμενες περιοχές Natura, σε ακατοίκητα νησιά και βραχονησίδες, καταστρέφοντας σημαντικούς εναπομείναντες οικότοπους της χώρας.
\Σημείο 9\. Παρά την οδηγία-πλαίσιο για τα νερά, η οποία έχει εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2000, η χώρα μας δεν διαθέτει ακόμα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ορθολογικής διαχείρισης, προστασίας και αξιοποίησης των υδατικών πόρων, ενώ η λειψυδρία πλήττει τόσο τα νησιά του Αιγαίου όσο και ηπειρωτικές περιοχές με γεωργικές καλλιέργειες.
\Σημείο 10\. Παρά τη βελτίωση του νόμου για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η πολιτική που προωθείται με το Ειδικό Χωροταξικό για τις Ανανεώσιμες Πηγές οδηγεί στην ανεξέλεγκτη και σωρευτική χωροθέτηση των εγκαταστάσεών τους (ανεμογεννήτριες), κατ' αντιπαράθεση με άλλες δραστηριότητες και την τοπιακή χωρητικότητα, με αποκλειστικό κριτήριο το μέγιστο κέρδος των επενδυτών. Ταυτόχρονα, το όποιο περιβαλλοντικό κέρδος ακυρώνεται στην πράξη με την αχαλίνωτη ανάπτυξη των ορυκτών καυσίμων.
\Σημείο 11\. Το κράτος μέσω της ΕΤΑ Α.Ε. και Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε. συνεχίζει να εκποιεί προς ιδιωτική εκμετάλλευση και υπερδόμηση σημαντική δημόσια περιουσία, ελεύθερους δημόσιους χώρους, ακτές και περιοχές υψηλού φυσικού κάλλους.
\Σημείο 12\. Η ανακύκλωση, τουλάχιστον στην Αττική, που είναι η πιο επιβαρυμένη περιοχή της χώρας, βρίσκεται στο σημείο μηδέν και η μόνη λύση που προωθείται είναι ο πολλαπλασιασμός των χωματερών.
Σταχυολόγησα ορισμένα σημεία ενδεικτικά της συντελούμενης περιβαλλοντικής καταστροφής. Αλλά δυστυχώς δεν είναι τα μόνα. Την ώρα που έγκυρες επιστημονικές προβλέψεις μας προειδοποιούν ότι οι ελληνικές πόλεις θα μετακομίσουν τις επόμενες δεκαετίες κλιματολογικά στην Αφρική, τινάσσοντας στον αέρα όχι μόνο τη ζωή των κατοίκων τους αλλά και το σημερινό τουριστικό πρότυπο, το οποίο κατασπαταλά το πολιτιστικό και οικολογικό κεφάλαιο της χώρας, η κυβέρνηση εξακολουθεί να πορεύεται τη ρυπογόνο και ζημιογόνο, κοινωνικά και περιβαλλοντικά, νεοφιλελεύθερη αναπτυξιακή πεπατημένη.
Η Ελλάδα με 2,5% του ΑΕΠ από τη γεωργική παραγωγή και 11% από τη μεταποίηση, διαθέτει μια οικονομία που στηρίζεται σχεδόν μονοδιάστατα στον χρηματοοικονομικό τομέα, στη ναυτιλία, τις κατασκευές και τον τουρισμό. Έχει σημασία να αντιληφθούμε ότι η τουριστική ανάπτυξη δεν μπορεί να αναπαράγεται με το σημερινό πρότυπο, γιατί τα λεγόμενα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας διαρκώς μειώνονται και στο μέλλον δεν θα υπάρχουν οι φυσικές και οικιστικές προϋποθέσεις που ελκύουν επισκέπτες στη χώρα μας.
Το περιβάλλον σε κρίση, η οικολογία στο προσκήνιο είναι το θέμα της σημερινής συζήτησης.
Τόσο τα χαρακτηριστικά της περιβαλλοντικής κρίσης όσο και η επικαιρότητα της οικολογικής προσέγγισης των παραγωγικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων, βρίσκονται, ευτυχώς, ήδη στο προσκήνιο, κατ' αντιπαράθεση με τον κυρίαρχο λόγο, μέσα από τη δράση των κοινωνικών κινημάτων, ευαισθητοποιημένων κοινωνικών και επιστημονικών φορέων καθώς και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, όπως το WWF και η Green Peace. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σ' αυτή την αριστερή και οικολογική όχθη, την όχθη των ενεργών πολιτών, τόσο με την άμεση συμμετοχή του κόσμου του στα κινήματα όσο και με την κοινοβουλευτική και πολιτική του παρουσία.
Μέσα από τη φωτιά της Πάρνηθας, αξιοποιώντας τα σύγχρονα μέσα δικτύωσης, γεννήθηκε ένα σημαντικό αυτόκλητο κίνημα πολιτών, που συνδέθηκε με παλαιότερα κινήματα και αντιπαρατέθηκε στις πολιτικές της δασικής καταστροφής. Μέσα από τη φωτιά του Πηλίου γεννήθηκε η εθελοντική οργάνωση δασοπροστασίας από κατοίκους των χωριών του. Μέσα από το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό ενεργοποιήθηκαν κατ' αντιπαράθεση το Παγκρήτιο Δίκτυο Περιβαλλοντικών Οργανώσεων - ΟΙΚΟΚΡΗΤΗ και ο Σύλλογος Μηχανικών του ΕΟΤ.
Υπάρχει, λοιπόν, μια άλλη κοινωνική στάση και μια άλλη πολιτική αντίληψη, που θέτουν στο προσκήνιο τα στοιχεία της οικολογικής κρίσης και τις αιτίες που τη γεννούν, ενώ, ταυτόχρονα, διαμορφώνονται κοινωνικά και πολιτικά οικολογικά δίκτυα αντίστασης, αποτροπής αρνητικών αποφάσεων και δημιουργίας συσχετισμών για την επιβολή της εναλλακτικής οικολογικής προσέγγισης στην κοινωνική και παραγωγική οργάνωση.
Υπάρχει εναλλακτική διέξοδος για την ευημερία της χώρας, βασισμένη στην οικολογική αειφορία. Αυτή την προοπτική προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ με συγκεκριμένες προτάσεις, μαζί με τα κινήματα και τις κοινωνικές δυνάμεις που αντιπαρατίθενται στις σημερινές πολιτικές.
Είμαστε, θέλουμε να είμαστε, μια δύναμη αντίστασης, αποτροπής καταστροφικών για το περιβάλλον πολιτικών και εναλλακτικής κοινωνικής και πολιτικής διεξόδου από την οικολογική κρίση.

Της Ελένης Πορτάλιου. Δημοσιεύθηκε στην ΑΥΓΗ την 12.8.2007

Μια νέα πόλη κι όχι ένα πάρκο σχεδιάζεται στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού

Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιάς εξήγγειλε την Πέμπτη μια εικονική πραγματικότητα στο χώρο του πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού. Με χρωματισμένους πράσινους χάρτες, με λαθροχειρίες στα στοιχεία και τα νούμερα, αποσιωπώντας τα βασικότερα δεδομένα των σχεδίων του, επεδίωξε να μετατρέψει μια τεράστια κερδοσκοπική επιχείρηση (real estate market), τη μεγαλύτερη μέχρι τώρα στην Αττική, σε επωφελή για το περιβάλλον της πόλης παρέμβαση.
Θα αποκαταστήσουμε την αλήθεια και τα πραγματικά στοιχεία της πρότασης Σουφλιά.
1. Πρωτ' απ' όλα, το πρώην Αεροδρόμιο Ελληνικού είναι 5.300 στρέμματα. Με τη μεταφορά του στα Σπάτα εκκενώθηκε αυτός ο χώρος, ο οποίος, όμως, είναι γεμάτος από τις εγκαταστάσεις του αεροδρομίου και στον οποίο έκτοτε προστέθηκαν ολυμπιακά και άλλα κτίρια. Ταυτόχρονα, με την αστικοποίηση των Μεσογείων, στην οποία συνέτειναν η μεταφορά του αεροδρομίου και η μη οριοθέτηση των οικισμών, δημιουργήθηκε και εξακολουθεί να δημιουργείται νέα αστική επέκταση στα Μεσόγεια σε έκταση ήδη πενταπλάσια αυτής που εκκενώθηκε στο πρώην αεροδρόμιο. Το σχέδιο είναι, με την πραγματοποίηση της περιφερειακής Υμηττού, στην οποία αντιδρούν όλοι σχεδόν οι παρακείμενοι δήμοι, να ενωθούν τα Μεσόγεια με την παραλιακή ζώνη και ο Υμηττός να απωλέσει τον δασικό του χαρακτήρα, διευκολύνοντας αυτή τη σύνδεση.
Ο κ. Σουφλιάς προσέθεσε αυθαιρέτως στα παραπάνω 5.300 στρέμματα του Αεροδρομίου Ελληνικού, δομημένα ήδη εν μέρει, 700 στρέμματα του Αγίου Κοσμά και 500 στρέμματα του γκολφ Γλυφάδας, ανεβάζοντας την έκταση σε 6.500 στρέμματα. Όμως, στον Άγιο Κοσμά έχει παραχωρηθεί ήδη το Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοΐας στην ΑΤΤΙΚΑΤ Α.Ε. και πρόκειται να κτιστούν 64.000 τ.μ. τουριστικών και συναφών εγκαταστάσεων και να γίνει μαρίνα 1.200 ιδιωτικών σκαφών, ενώ η περιοχή θ' αποκλειστεί από τη δημόσια χρήση, καθώς παραχωρείται σε ιδιωτική εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση. Όσον αφορά το γκολφ, αποτελούσε ήδη μη δομημένο, μη προσβάσιμο ελεύθερα χώρο και προστίθεται στα 5.300 στρέμματα μάλλον για να διευκολύνει τη δημιουργική λογιστική του υπουργού και την αύξηση της δόμησης με την εφαρμογή του συντελεστή δόμησης σε μεγαλύτερη έκταση.
2. Στο χώρο του πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού, που μπορούμε και σήμερα να δούμε δια γυμνού οφθαλμού πόσο λίγο ελεύθερος είναι και πόσο μικρή είναι η περιοχή με χώμα που διαθέτει, παραμένει ο αεροδιάδρομος, δηλαδή μια βαριά τσιμεντοστρωμένη τεράστια έκταση και προστίθενται:
α. επιχειρηματικό κέντρο βορειοανατολικά, προς την οδό Βουλιαγμένης
β. μικτές χρήσεις, δηλαδή κατοικία, εμπόριο, γραφεία, κ.λπ. νοτιοανατολικά, σε επαφή με τον δήμο Ελληνικού
γ. κατοικία προς την πλευρά της λεωφόρου Ποσειδώνος μέχρι τον αεροδιάδρομο
Αν συλλάβει κανείς το μέγεθος της παρέμβασης στο σύνολο της έκτασης ( νέα κτίρια, παλαιές εγκαταστάσεις, Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοΐας ), αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μια νέα πόλη, με τις ελάχιστες εκτιμήσεις 10.000 μόνιμων κατοίκων, για ένα επιχειρηματικό, εμπορικό, τουριστικό, πολιτιστικό, αθλητικό κέντρο, με ακριβή κατοικία, το οποίο θα διαθέτει μεταφορικές υποδομές – ελικοδρόμιο, μαρίνα, νέα περιφερειακή Υμηττού, μέσα μαζικής μεταφοράς – και το οποίο θα φορτίσει δραματικά από πλευράς χρήσεων, μετακινήσεων και δόμησης μια ήδη κορεσμένη περιοχή.

3. Ποια είναι η έκταση της δόμησης σύμφωνα με τα παραπάνω σχέδια ; Εδώ γίνεται μια μεγάλη λαθροχειρία.
Πρωτ' απ' όλα δεν πρόκειται για 6.500 στρέμματα, όπως ήδη εξηγήσαμε, και πάντως αν ο κ. υπουργός αναφέρεται σ' αυτή την έκταση πρέπει να αναφερθεί στις 64.000 τ.μ. προστιθέμενης δόμησης και στη μαρίνα 1.200 σκαφών στο Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοΐας Αγίου Κοσμά, όπως και στα μη αναφερόμενα κτίρια που δεν περιλαμβάνονται στα 300 στρέμματα υπάρχουσας δόμησης, όπως ο ίδιος την υπολογίζει.
Όμως, ο κ. Σουφλιάς επιχειρεί να παραπλανήσει τους μη γνωρίζοντες, αφαιρώντας την αναφερόμενη παραπάνω δόμηση και κυρίως αναφερόμενος σε κάλυψη και όχι σε δόμηση. Τα 320 νέα + 300 παλαιά στρέμματα (απομειωμένα σε σχέση με την πραγματικότητα) δεν αφορούν δόμηση αλλά κάλυψη. Όπως είναι γνωστό ένα οικόπεδο π.χ. 100 τ.μ. μπορεί να έχει κάλυψη 50 τ.μ. αλλά δόμηση πολλαπλάσια με βάση τον συντελεστή δόμησης. Γνωρίζουμε ότι ο ελάχιστος συντελεστής δόμησης, που προτίθεται να δώσει αλλά απέφυγε να συμπεριλάβει ρητά στην ανακοίνωσή του ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, είναι 0,2. Δηλαδή στην έκταση των 6.500 στρεμμάτων θα δομηθούν συνολικά τουλάχιστον 1.300.000 τετραγωνικά μέτρα .
4. Μια νέα πόλη θα γίνει, λοιπόν, στο Ελληνικό για την οποία θα διασφαλιστούν βεβαίως ορισμένοι πράσινοι και ελεύθεροι χώροι, αν και δεν ξέρουμε αν θα διαθέτει υψηλό πράσινο, καθώς ο χαρακτήρας της φύτευσης επιμελώς αποσιωπάται στην εικονική πραγματικότητα του κ. Σουφλιά. Αντίθετα, οι ελεύθεροι χώροι της θα γεμίσουν απ' όλες αυτές τις μεταμοντέρνες "λειτουργίες", που εύκολα εμπορευματοποιούνται και παράγουν χρήμα για τους ιδιώτες επιχειρηματίες, οι οποίοι θα τις εκμεταλλευτούν.
5. Οι εξαγγελίες του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ δεν αφορούν ένα παραθαλάσσιο μητροπολιτικό πάρκο, υπό την έννοια μιας αδόμητης έκτασης υψηλού πρασίνου, ελεύθερα προσβάσιμης από τα εκατομμύρια των κατοίκων της Αττικής.
Πρόκειται για μια γιγαντιαία εμπορική, κερδοσκοπική επιχείρηση στο γνωστό αναπτυξιακό πρότυπο της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων " Όλα τσιμέντο να γίνουν". Μετά όμως την καταστροφή της Πάρνηθας και την εμφανή κλιματική αλλαγή, την απομείωση του πρασίνου σε 2 τ.μ. ανά κάτοικο της περιβαλλοντικά υποβαθμισμένης Αθήνας και μπροστά στην εθνική οικολογική κρίση που ζούμε, τα σχέδια της κυβέρνησης δεν θα γίνουν αποδεκτά. Στο Ελληνικό και οπουδήποτε αλλού. Οι ενεργοί πολίτες θα υπερασπιστούν το δικαίωμα στην ζωή και την οικολογική επιβίωση της Αττικής και της χώρας.

Δημοσιεύθηκε στην ΑΥΓΗ την 4.8.2007

Συμμαχία και συγκρούσεις για το περιβάλλον

Τη διαμόρφωση συμμαχίας μεταξύ πολιτών, κομμάτων, μαζικών κοινωνικών φορέων και μη κυβερνητικών οργανώσεων που θα δίνει μάχες και θα συγκρούεται για την υπεράσπιση και το σεβασμό του περιβάλλοντος ζήτησε χθες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος, κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με τους διευθυντές της Greenpeace - Ελλάς Ν. Χαραλαμπίδη και του WWF Δημ. Καραβέλα. Στη συνάντηση συμμετείχε επίσης η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ασ. Ξηροτύρη.
Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στο Ελληνικό, ο πρόεδρος του ΣΥΝ υπογράμμισε ότι "το κράτος δεν διαθέτει αίσθηση οικολογικής νομιμότητας" και παρατήρησε ότι "μιλάμε για εξοικονόμηση ενέργειας και το κράτος προωθεί το ενεργειακό μοντέλο του Βωβού". Ο Αλ. Αλαβάνος ανέφερε ακόμη ότι "έχω διαπιστώσει ότι υπάρχουν δικαστές οι οποίοι διακατέχονται από οικολογική συνείδηση και έχουμε και το θετικό παράδειγμα του Ε' τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά αυτή η οικολογική συνείδηση δεν έχει διαποτίσει την πλειονότητα των δικαστών και των εισαγγελέων".
Επίσης, ο Αλ. Αλαβάνος υπενθύμισε ότι "η οδηγία για τα ύδατα έχει περάσει από το 2003, αλλά δεν έχει εφαρμοσθεί τίποτε" ενώ η Ασ. Ξηροτύρη σημείωσε ότι "έχει βγάλει αράχνες η οδηγία για τα κτίρια. Δεν υπάρχει ανταπόκριση, είναι απογοητευτικό" και σημείωσε ότι "δεν συγκαλείται η επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής".
Από την πλευρά τους, οι επικεφαλής των δύο περιβαλλοντικών οργανώσεων τόνισαν ότι απαιτείται η ριζική αλλαγή της νοοτροπίας όλων μας και διεπίστωσαν "αγανάκτηση ενός μεγαλύτερου μέρους των πολιτών για τα περιβαλλοντικά θέματα σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν", αλλά παρατήρησαν με απογοήτευση ότι "η κυβέρνηση άφησε απ' έξω όλη την κοινωνία ακόμη και για την αποκατάσταση της Πάρνηθας".
Μετά το πέρας της συνάντησης των δύο μερών, ο Αλ. Αλαβάνος δήλωσε μεταξύ άλλων ότι "ενώ ο πλανήτης ασχολείται με το θέμα του φαινομένου του θερμοκηπίου και μειώνει τους ενεργειακούς ρύπους ή προστατεύει τα δάση του, στην Ελλάδα γίνεται το εντελώς αντίθετο. Νομίζω ότι το σκάφος έχει λάθος πορεία και πρέπει να υπάρξει αλλαγή 180 μοιρών".
Από την πλευρά τους, ο Ν. Χαραλαμπίδης δήλωσε μεταξύ άλλων ότι "οι κλιματικές αλλαγές είναι εδώ, οι πυρκαγιές είναι εδώ, δεν είναι ένα τυχαίο συμβάν, είναι μία αναμενόμενη καταστροφή", ενώ ο Δημ. Καραβέλας υπογράμμισε ότι "τώρα όσο ποτέ νομίζω ότι το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα όχι μόνο για την κοινωνία, αλλά και για τον πολιτικό κόσμο".

του Βασίλη Βενιζέλου, δημοσιεύθηκε στην ΑΥΓΗ την 3.8.2007